Rozdział siedemnasty

• Uwaga wchodzę ! ! ! - jednocześnie spojrzeliśmy w stronę drzwi zza których zaczął się wyłaniać Niall z dłonią na twarzy, którą zasłaniał oczy. - Jesteście ubrani? - delikatnie uchylił jeden palec do góry spoglądając na Nas. - Uhuhu Rid …....
• Pozwolił Ci się ktoś gapić na majtki mojej dziewczyny? - zaraz, zaraz wróć! Ja to na głos powiedziałem? O cholera.
• Wooow czyli już bardziej oficjalnie? - Niall chyba wyczuł moje zmieszanie, a leżąca na mnie Ridley podniosła się i usiadła na mnie okrakiem badawczo mi się przyglądając. - To ja może Was zostawię samych... A i śniadanie gotowe to jak coś, ten, no przyjdźcie do kuchni – wyszedł zamykając na koniec za sobą drzwi.
• Bo widzisz, no, tak jakoś, czy się zgodzisz....

*Z perspektywy Ridley*

• Tak – pocałowałam go delikatnie w usta.
• Tak?! Ale naprawdę?!
• Nie – zaśmiałam się.
• To tak czy nie?
• Ale co? - czułam, że coraz bardziej się denerwuje.
• Dobrze wiesz co....
• No właśnie nie wiem..
• Wiem, że wiesz, no Boże! Cholera..... Czy chciałabyś być ze mną? - przez chwilę patrzyłam na niego i nic nie robiłam. W jego oczach malował się strach, niepokój i nadzieja.
• Powiesz coś?
• Nie – odparłam i namiętnie go pocałowałam.
• Czy to znaczy?
• Tak – uśmiechnęłam się, a on mnie szybko do siebie przyciągnął i zaczął Nas turlać po łóżku. - Przestań idioto!
• Nie!
• Czemu? - nie mogłam się opanować i powiedzieć coś więcej przez śmiech.
• Bo mam najpiękniejszą Smerfetkę na świecie!

• Cześć wszystkim! - zawołałam do chłopaków siedzących przy stole w kuchni.
• Siema Mała – odpowiedzieli chórem na co się zaśmiałam.
• To tak... Macie jeszcze ciepłą jajecznicę na patelni... A i tylko musicie sobie coś do picia wziąć, bo nie wiedzieliśmy co będziecie chcieć – powiedział Zayn biorąc kolejnego tosta z wielkiego, pomarańczowego talerza, który stał na środku drewnianego stołu.
• No okej i dzięki – uśmiechnęłam się promiennie na co cała gromadka wcinająca śniadanie zrobiła to samo.

Obróciłam się w stronę blatu, aby zaparzyć herbatę i nagle...... poczułam jak ktoś mnie przytula do siebie od tyłu i muska ustami szyję. Myśl, że w tej chwili jego malinowe usta dotykają mojej szyi wywoływała u mnie ciarki na całym ciele.

• Kochanie zrobiłabyś mi kawę? - zamruczał mi przy uchu, a ja po chwili obróciłam się w jego stronę.
• A Bozia rączek nie dała? - chłopaki przysłuchiwali i przyglądali się Nam.
• No dała ale..... proooszę.
• Jak ja wczoraj prosiłam to się nie zgodziłeś – skarciłam do wzrokiem.
• Smerfeeetoko – jak on uroczo przeciąga wyrazy. Nie Rid nie możesz się złamać, bądź silna. Zaczęłam udawać rozważanie wszytskich za i przeciw.
• No dobra niech Ci będzie Marudo – w podziękowaniu dostałam całusa w usta.

Po skończonym śniadaniu poszliśmy w Harrym na górę. Przebrałam się w jego one piece i spakowałam wszystkie swoje rzeczy. Po jakiejś godzinie byliśmy gotowi do wyjścia. Kiedy już miałam otwierać drzwi wejściowe Harry mnie zatrzymał.

• Chcesz tego?
• Ale czego?
• Pytam czy chcesz się już ujawnić?
• Sama nie wiem......... może jeszcze nie – odpowiedziałam po chwili zastanowienie.
• Dobra, to masz – podał mi swoje czarne okulary i nałożył kaptur na głowę, po chwili zrobił to samo ze swoim. - Gotowa?
• Gotowa – uśmiechnęłam się.

Wychodząc zauważyłam chmarę paparazzi czychajcych przed bramą.

Droga zeszła nam na rozmawianiu o wszystkim, o pogodzie, o wczoraj, o chłopakach i o zespole.

• Wiesz co, bo mam pomysł, ale nie wiem czy się zgodzisz. Bo widzisz....
• Tak?
• No bo jak jesteśmy razem... to trochę takie uciążliwe jeździć w tą i z powrotem od mojego domu do hotelu i jeszcze na jakieś wypady.... To sobie tek pomyślałem, że może chciałabyś zamieszkać u Nas? Wiem, że to może za szybko się wszystko toczy, ale i tak dwie noce z trzech, które spędziłaś w Londynie były u Nas, to prawie tak jakbyś już z nami mieszkała. Pytałem chłopaków i się jednogłośnie zgodzili, więc tylko od Ciebie zależy.... Jeśli byś nie chciała spać ze mną w pokoju to wtedy ja pójdę do gościnnego, a Ty będziesz miała sypialnie dla siebie... - przerwałam jego monolog.
• Harry, posłuchaj. Bardzo się cieszę z tej propozycji, ale czy to nie będzie dla Was uciążliwe?
• Nawet tak nie waż się myśleć, nigdy dla Nas, a zwłaszcza dla mnie nie będziesz uciążliwa.
• Jeśli tak, to zgadzam się
• Na prawdę? - zapytał radośnie.
• Tak – odpowiedziałam z uśmiechem.

W końcu podjechaliśmy pod hotel, oczywiście nie obyło się od paru zdjęć i autografów oraz oczywiście wypytywania się, czy jesteśmy parą. Postanowiliśmy, że fanów nie okłamiemy i będziemy im mówić prawdę, ale paparazzi jeszcze będziemy trzymać jak najdłużej będzie się dało na dystans. Usłyszałam bardzo dużo miłych słów na temat naszego związku oraz gratulacji i nawet zostałam uwieczniona na paru zdjęciach co było szczerze mówiąc dla mnie miłym, ale i dziwacznym przeżyciem.

*W windzie*

• Tak sobie myślę, że może ty zajmiesz się pakowaniem ubrań, a ja pójdę Cię wymeldować, co Ty na
  to? Albo nie! Wymeldujemy się razem, a Ty zajmiesz się pakowaniem ubrań i rzeczy z łazienki, a ja bielizny – wyszczerzył zęby i się lekko zaśmiał – co ty na to?
  
• HA HA HA no już lecę.

Drzwi windy się otworzyły i szliśmy długim, wąskim korytarzem, przekomarzając się ciągle. Otworzyłam drzwi do pokoju i zobaczyliśmy.......

Witam, witam!

Przepraszam, że tak długo nie dodałam nic, ale poprawki w szkole........ Szkoda nawet o tym gadać. Na szczęście jutro tylko poprawiam ostatnią kartkówkę i spokój aż do września. Ostatnio masakrycznie się boję wyników z egza i tego, czy mnie przyjmą do szkoły..... Dobra dość smędzenia ;D.

Rozdział moim zdaniem taki sobie, ale jak już taki napisałam to musi być. 

Ważne!

Strasznie mi przykro ponieważ mam 26 obserwatorów i przy każdym rozdziale było około 20 a nieraz ponad 20 komentarzy a teraz to takie naciągane 15.... 

Wstawiłam dzisiaj "ankietę", żeby wiedzieć ile osób czyta moje opowiadanie więc myszki w dłoń klikajcie!;3 

ASK

TUMBLR

PHOTOBLOG

Love u all!

Ridley<3